- بارک الله
هنگام اظهار شادی یا خشنودی یا تحسین کسی به کار می رود، آفرین، مرحبا مثلاً بارک الله، گل کاشتی
معنی بارک الله - جستجوی لغت در جدول جو
- بارک الله
آفرین خدای برتو باد،خجسته باد،آفرین،فری،آباد،یا بارک الله. آفرین خدای برتو باد: از این عجب تر سخاوت تو که چنین چیزی فاخر بدست آوردی و بنزدیک ما فرستادی بارک الله علیک
- بارک الله ((رِ یا رَ کَ لْ لا))
باریکلا، آفرین خدا بر تو باد
- بارک الله
آفرین
- بارک الله
آفرین، احسنت، مرحبا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هنگام مدح و در حال تعجب از خوبی و زیبایی کسی یا چیزی استعمال می کنند
(بُلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
یکی از چهار دروازۀ حلب: حلب را شهری نیکو دیدم بارۀ عظیم دارد...قلعۀ عظیم همه پرسنگ نهاده بقیاس چند بلخ باشد همه آبادان و بناها بر سر هم نهاده و آن شهر باجگاه است میان بلاد شام و روم و دیار بکر و عراق... چهار دروازه دارد:باب الیهود، باب اﷲ، باب الجنان، باب الانطاکیه... (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 12، چ برلین ص 84)
(تَ رَکَلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
پاک و منزه است خدا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گفته اند که این صفت خاص است بخدا. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بزرگ است و پاک است اﷲ و در مقام تعجب و تحسین استعمال میشود. (فرهنگ نظام). بزرگ شد و پاک شد اﷲ تعالی و استعمال این در مدح بوقت تعجب باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، و گاه در مورد اشخاص استعمال شود بمعنی وه وه. خه خه، به به، آفرین، بخ ّبخ ّ، بارک اﷲ، ماشأاﷲ، احسنت، بنامیزد، تعالی اﷲ، چشم بد دور، خدای بگوالاد، خدای افزون کناد:
تبارک اﷲ از آن خسروی که در هنرش
زبان خلق همی بازماند از گفتار.
فرخی.
تبارک اﷲ این بخت و زندگانی بین
که تا نمیرم زندان بود مرا خانه.
مسعودسعد.
تبارک اﷲ از آن ابرآفتاب فروغ
که برفروزد از او بخت آسمان کردار.
مسعودسعد.
بارۀ تو تبارک اﷲ چیست
گهی آسوده و گهی رنجور.
مسعودسعد.
نصیب من همه رنج و جهان پر از شادی
تبارک اﷲ گویی مگر دف سورم.
رضی الدین.
تبارک اﷲ از آن نقشبند ماء معین
که نقش روی تو بسته ست وچشم و زلف و جبین.
سعدی.
سرم به دنیی و عقبی فرونمی آید
تبارک اﷲ از این فتنه ها که درسر ماست.
حافظ.
تو خفته ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک اﷲ از این ره که نیست پایانش.
حافظ.
- فتبارک اﷲ احسن الخالقین،زها، آفرینا خدائی که نیکوترین آفریدگار است. این جمله غالباً در مورد توصیف زیبائی های خلقت (در آدمی وجز آدمی) بکار میرود و مقصود اظهار شگفتی در مقابل نیکی خلقت چیزی است:
تبارک اﷲ از آن خسروی که در هنرش
زبان خلق همی بازماند از گفتار.
فرخی.
تبارک اﷲ این بخت و زندگانی بین
که تا نمیرم زندان بود مرا خانه.
مسعودسعد.
تبارک اﷲ از آن ابرآفتاب فروغ
که برفروزد از او بخت آسمان کردار.
مسعودسعد.
بارۀ تو تبارک اﷲ چیست
گهی آسوده و گهی رنجور.
مسعودسعد.
نصیب من همه رنج و جهان پر از شادی
تبارک اﷲ گویی مگر دف سورم.
رضی الدین.
تبارک اﷲ از آن نقشبند ماء معین
که نقش روی تو بسته ست وچشم و زلف و جبین.
سعدی.
سرم به دنیی و عقبی فرونمی آید
تبارک اﷲ از این فتنه ها که درسر ماست.
حافظ.
تو خفته ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک اﷲ از این ره که نیست پایانش.
حافظ.
- فتبارک اﷲ احسن الخالقین،زها، آفرینا خدائی که نیکوترین آفریدگار است. این جمله غالباً در مورد توصیف زیبائی های خلقت (در آدمی وجز آدمی) بکار میرود و مقصود اظهار شگفتی در مقابل نیکی خلقت چیزی است:
(مُ رَ کُلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
مؤلف مرآت خیال وی را سخت ستوده و از او است:
این رفیقان به رنج شادی من
همدم عیش و نامرادی من
ساقی و ساغرو شراب منند
در شب تار ماهتاب منند
تحفۀ بلبلان این باغ است
لاله ایم و ز ما همین داغ است.
(مرآت الخیال ص 307 و 308)
این رفیقان به رنج شادی من
همدم عیش و نامرادی من
ساقی و ساغرو شراب منند
در شب تار ماهتاب منند
تحفۀ بلبلان این باغ است
لاله ایم و ز ما همین داغ است.
(مرآت الخیال ص 307 و 308)
(عَمْ مَ رَ کَلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
خدای ترا عمری طولانی دهاد. از خدای می خواهم که عمرت دراز کند. عمری دراز میخواهم ترا از خدای. خدای ترا زندگانی دهاد
خدا ترا نورانی کناد، تیرگیت موجب زوال من افتاد نورک الله ای ستاره مسعود، (یغمای جندقی)
درخدا، در رحمت الهی: سامری را آن هنر چه سود کرد کان فن از باب الهش مردود کرد. (مثنوی)
زمین خدا زمین خدا ملک خدا (ماخوذ از آیه 99 سوره 4 نسا: (قالوا لم تکن ارض الله و اسعه فتها جروافیها) ملائکه جواب دهند: الم تکن ارض الله واسعه: آنک ارض الله واسع گفته اند عرصه ای دان کاولیا دررفته اند. (مثنوی)
سوگند باقرار دادن، تو ببقای خدای و همیشگی او. خدا ترا (خطاب به مذکر) عمر دراز دهادخ خدا تو (خطاب بزن) را عمر داراز دهاد، خدا تر آباد داراد، (خطاب بشهر و ناحیه ای)، خدا تو را زندگی دراز دهاد خدا تو را آباد داراد به شهر گویند
به دستوری خدا به پروانه خدا بد ستوری خدای باجازه حق تعالی: واندر خواهم از دوستان دعا کنند بتوفیق یافتن بجواب کردن بصواب باذن الله تعالی عزوجل
